Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

Η τιμωρία των αμαρτωλών




…Ο διάβολος έκανε στους πρωτοπλάστους και κάνει διαρκώς στους ανθρώπους ψευδείς και δόλιες εισηγήσεις με σκοπό να τους παραπλανήσει και να τους απομακρύνει από τη ζωοποιό , σωστική, αγιοποιό και θεοποιό χάρη του Θεού και τελικά να τους οδηγήσει στην αυτοκαταστροφή, στο σκότος το εξώτερον».

Σ’ αυτό το σκοτάδι που βασιλεύει έξω από τη βασιλεία του Θεού, γιατί στερείται πλέον των προϋποθέσεων εκείνων που χρειάζονται για να δουν το φως της αιώνιας βασιλείας του Θεού κι όχι γιατί ο Θεός τους καταδικάζει σ’ αυτό τιμωρώντας τους. Η Γραφή χρησιμοποιεί εκφράσεις που ανταποκρίνονται στο μορφωτικό επίπεδο των ανθρώπων της εποχής και όχι μόνο. Όταν ο άνθρωπος αναγεννηθεί «εξ ύδατος και Πνεύματος» και δια της πνευματικής ασκήσεως και μετοχής στα υπερφυή μυστήρια της Εκκλησίας αποκτά την ικανότητα να κατανοήσει το πραγματικό και βαθύτερο νόημα των λέξεων, όπως το ερμηνεύουν οι Άγιοι πατέρες στα θεόσοφα συγγράμματά τους. Στην ουσία η τιμωρία των αμαρτωλών είναι αυτοτιμωρία, αυτοκαταστροφή, και την επιτρέπει  ο Θεός προς όφελος των ίδιων των αμαρτωλών και των υπολοίπων. Στην περίπτωση των πρωτοπλάστων η τιμωρία έγινε , για να μη παραμείνει ο θάνατος αιώνιος, «να μ θάνατον τ κακόν». Οι πρωτόπλαστοι εξορίσθηκαν από τον Παράδεισο της τρυφής και ο Θεός «ταξε τ Χερουβμ κα τν φλογίνην ομφαίαν τν στρεφομένην φυλάσσειν τν δν το ξύλου τς ζως», για να μην επιστρέψουν και φάνε από τον καρπό του δέντρου της ζωής και ζήσουν αιώνια μέσα στην κόλαση της φθοράς και του θανάτου. Συνεπώς η εξορία τους από τον παράδεισο και ο θάνατος ήταν για το καλό τους και όχι προς τιμωρία τους.
Αλλά τι κακό και η αμαρτία συνεχίσθηκε. Πολύ γρήγορα έπεσαν στην ασέλγεια , στη μοιχεία και την πορνεία, γι’ αυτό και ο Θεός είπε: «Ο μ καταμείνη τ πνεμα μου ν ατος δι τ εναι ατος σάρκας» .Και ακολούθησε ο κατακλυσμός των υδάτων και «. Κα πθανε πσα σρξ κινουμνη π τς γς τν πετεινν, κα τν κτηνν, κα τν θηρων, κα πν ρπετν κινομενον π τς γς, κα πς νθρωπος».  Η αλαζονεία της αυτοθεώσεως πέρασε στην αλαζονεία της υστεροφημίας. Οι απόγονοι του Αδάμ θέλησαν να οικοδομήσουν πόλη και πύργο, του οποίου η κορυφή να φθάνει στο ύψος του ουρανού, προτού διασπαρούν σε όλη τη γη και το όνομά τους να παραμείνει αιώνια. Η αντίδραση του Θεού στην εωσφορική αυτή αλαζονεία των ανθρώπων ήταν άμεση . Είπε: «Δετε κα καταβντες συγχωμεν ατν κε τν γλσσαν, να μ κοσωσιν καστος τν φωνν το πλησον. κα δισπειρεν ατος Κριος κεθεν π πρσωπον πσης τς γς». Αργότερα οι κάτοικοι των Σοδόμων και Γομόρρων απεμακρύνθησαν τόσο πολύ από τον Θεό, ώστε εθεοποίησαν την σαρκική  ηδονή και τις γενετήσιες διαστροφές. Αυτό που λέμε σήμερα ομοφυλοφιλία και λεσβιασμό. Παλιότερα τον λέγαμε σοδομισμό. Σήμερα όλες οι σαρκικές διαστροφές και αμαρτίες καλύπτονται κάτω από το κάλυμμα της φιλίας και  αγάπης, του έρωτος. Σήμερα όλες οι γενετήσιες διαστροφές ονομάζονται  ιδιαίτερος προσωπικός τρόπος ζωής, που θέλει να προστατεύεται από την κρατική και ευρωπαϊκή νομοθεσία και την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Ο Θεός ,όμως, αντιθέτως προς τις σημερινές αντιλήψεις των αλλοτριωμένων από Αυτόν ανθρώπων, επενέβη τιμωρητικά στα Σόδομα και τα Γόμορρα. «Κα κατστρεψε τς πλεις τατας κα πσαν τν περχωρον κα πντας τος κατοικοντας ν τας πλεσι κα τ νατλλοντα κ τς γς» …

… Η πλεονεξία και η φιλαργυρία την οποία ο απ. Παύλος εξισώνει με την ειδωλολατρία είναι η αιτία της σημερινής οικονομικής κρίσεως. Η σημερινή οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα της πλεονεξίας και απληστίας, του θησαυρισμού, του υπερβολικού και αμαρτωλού κέρδους, διότι λέγει «τ περισσν κ το πονηρο στι» . Τραπεζίτες και λαός , επιχειρηματίες και εργαζόμενοι, άρχοντες και αρχόμενοι έχουν διαγράψει από τη ζωή τους τον Θεό. Δεν πιστεύουν στην Πρόνοια του Θεού. Θεός τους είναι το χρήμα, το κέρδος. Η απιστία, η ηθική και πνευματική πτωχεία φέρνει την απληστία και την πλεονεξία και αυτή με τη σειρά της φέρνει την οικονομική κρίση. Οι Άγιοι Απόστολοι του Χριστού ήσαν πάμπτωχοι οικονομικά, , αλλά ήσαν πάμπλουτοι πνευματικά. Έτσι ήσαν «ς πτωχο, πολλος δ πλουτίζοντες, ς μηδν χοντες κα πάντα κατέχοντες». Η προσκόλληση στα υλικά πράγματα είναι καθαρή ειδωλολατρία. Ο Κύριος λέγει ότι «πάντα τατα τ θνη πιζητε·»…
(συνεχίζεται)


Από το βιβλίο: «ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ»
Αρχιμανδρίτου Τιμοθέου (Τζιαβάρα)
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου